- آموزگار، ژاله و احمد تفضّلی (1382)، زبان پهلوی، چ4، تهران: معین.
- آموزگار، ژاله و احمد تفضّلی (1374)، ریشهشناسی، تهران: ققنوس.
- ابوالقاسمی، محسن (1388)، راهنمای زبانهای باستانی ایران، دو جلد. تهران: سمت.
- اکبرپور، جعفر (1394)، گنجینه گویشهای ایرانی، دو جلد، چ1، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
- بخاری، محمّدبنعبداللّه (1369)، داستانهای بیدپای، تصحیح پرویز ناتل خانلری و محمّد روشن، ج2، تهران: خوارزمی.
- بهار، محمّدتقی (1375)، سبکشناسی، سه جلد، چ8، تهران: امیرکبیر.
- بیکس، رابرت (1389)، درآمدی بر زبانشناسی تطبیقی زبانهای هندواروپایی، ترجمۀ اسفندیار طاهری، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- حسندوست، محمّد (1389)، فرهنگ تطبیقی-موضوعی زبانها و گویشهای ایرانی نو (دورۀ دوجلدی)، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
- رضاپور، ابراهیم و منا پیشگو (1400)، بررسی ردهشناختی ساختهای سببی در زبان سمنانی، فصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، سال 12، شمارۀ 23، صص 175-214.
- رضایتی کیشهخاله، محرّم و مهدی دیان (1388)، فعلهای پیشوندی در آثار منثور فارسی از آغاز تا پایان قرن پنجم، دستور (ویژهنامۀ فرهنگستان)، شمارۀ 5، صص 27-50.
- رضایی باغبیدی، حسن (1385)، راهنمای زبان پارتی، تهران: ققنوس.
- رضایی باغبیدی، حسن (1381)، دستور زبان پارتی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
- شفیعی کدکنی، محمّدرضا (1384). نوشته بر دریا، تهران: سخن.
- صادقی، علیاشرف (1379)، نگاهی به گویشنامههای ایرانی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی با همکاری فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
- صادقی، علیاشرف (1381)، گویششناسی ایران بر اساس متون فارسی: گویشهای مرکزی. مجله زبانشناسی. س 17. ش1. بهار و تابستان . صص2-8.
- عطّار نیشابوری، فریدالدین، تذکره الاولیاء، (سدۀ ششم هجری)، مترجم: عبدالمحمد روح بخشان، تهران: اساطیر، چاپ پنجم (1398).
- غلامحسینزاده، غلامحسین و حامد نوروزی (1395)، برخی عناصر گویشی در ساخت افعال متون دورۀ تکوین، ادبیات و زبانها، زبانپژوهی، شمارۀ 18، صص 153-186.
- کلباسی، ایران (1385)، پیشوند فعلی hā و گونههای آن در گویشهای ایران، مجلۀ زبانشناسی، شمارۀ 41 و 42، صص 57-74.
- مفیدی، روحاللّه (1395)، شکلگیری ساخت واژۀ نمود و وجه در فارسی نو، دستور (ویژهنامۀ فرهنگستان)، شمارۀ 12، صص 3-68.
- منصوری، یداللّه و محمّد مهرجویی (1395)، پیشینۀ تاریخی پیشوندهای فعلی در زبان فارسی، تاریخ ادبیات، شمارۀ 79، صص 155-174.
- محمّدبنمنوّر (1366)، اسرارالتوحید فی مقامات الشیخ ابیسعید، دو جلد. تهران: آگاه.
ناتل خانلری، پرویز (1382)، دستور تاریخی زبان فارسی، بهکوشش عفّت مستشارنیا، تهران: توس.
- نغزگویکهن، مهرداد (1387)، بررسی فرایند دستوریشدگی در فارسی جدید، نامۀ فرهنگستان، شمارۀ 4، ص3-24.
- نغزگویکهن، مهرداد (1387)، دستوریشدگی و دستوریزدایی فرایندهایی مستقل و موازی، زبان و زبانشناسی، شمارۀ 8، صص 1-13.
- نغزگویکهن، مهرداد (1389)، از واژهبست تا وند تصریفی: بررسی تحوّل تاریخی بعضی واژهبستهای فارسی جدید، دستور (ویژهنامۀ فرهنگستان)، شمارۀ 6، صص 77-99.
-نغزگویکهن، مهرداد (1390)، مقایسۀ دستوریشدگی و دستوریزدایی در فارسی کنونی (مطالعۀ موردی: تبدیل برخی وندهای تصریفی به اشتقاقی)، مجلۀ زبانشناسی و گویشهای خراسان، شمارۀ 4، صص 89-104.
- نقشبندی، شهرام و حوّا حاجعیدی (1396)، چند فرایند واجی در گویش دیباجی، فصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، سال 8، شمارۀ 16، صص 301-332.
-Andersen, H. (2006),Grammation, Regrammation and Degrammation: Tense loss in Russian. Diachronica 23 (2): 231–58.
-Asatrian, Garnik. S. (2011), A comparative vocabulary of central iranian dialects: Tehran.
-Bartholomae, Chr. (1961), Altiranisches Wörterbuch, Berlin, (Strassburg, 1904).
-Booij, G. (2002), The morphology of dutch. Oxford: oxford university press.
-Croft, W. (2003), Typology and Universals, 2nd Edn., Cambridge: Cambridge University Press.
-Enger, H-O. (2002), The story of Scandinavian-s(t)retold: Grammaticalising a Clitic to a derivational affix. Folia Linguistica Historica 23,1-2:79-105.
-Enger, H-O. (2003). Scandinavisk-s(t) en gang til: Grammatikalisering fra klitikon til avledningsaffiks. In Jan Terje Faarlund (ed). Sprak I Endring: Indre Norsk Sprakhistorie. Oslo: Novus Forlag, 29-56.
-Evans, V & M. Green. (2006). An Introduction to Cognitive Linguistics. Edinburgh: Edinburgh University Press.
-Givon,T. (1971). Historical syntax and synchronic morphology: an archeologist’s field trip.CLS.7,394-415.
-Haspelmath, M (2004), On directionality in Language Change with Particular Reference to Grammaticalization. In Fischer,O. Norde,M& Perridon,H (eds).
-Heine, B., & M. Reh (1984), Grammaticalization and Reanalysis in African Languages, Hamburg: Helmut Buske.
-Hopper, PJ.(1991), On some principlesof grammaticalization. In Traugott E. C. & Heine B. (Eds.). Approaches to grammaticalization.vol. I. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins. 17-35.
-Hopper, P.J. & Traugott, E. C. (2003), Grammaticalization(2nd ed). Cambridge, UK: Cambridge University Press.
-Hubschmann, H. (1895), Persische Studien. Strassburg: Verlage Von Karl J. Trubner.
-Kent, R. G. (1953), Old Persian (Grammar-Texts-Lexicon), New Haven.
-Kurlowicz, J. (1965), The Evolution of Grammatical Gategories«. Reprinted in J.
-Lehmann, C. (1995), Thoughts on Grammaticalization: a Programmatic Sketch, Universalienprojekt: Institut für Sprachwissenschaft Universität.
-Lightfoot, D. (2011), Grammaticalization and Lexicalization. The Oxford Textbook of Grammaticalization. Edited by Bernd Heine and Heiko Narog.
-Meillet, A. (1912), L΄evolution des forms grammaticales. Paris: Bologna: N. Zanichelli.
-Newmeyer, F. J. (1998), Language Form and Language Function, Cambridge, MA: MIT press.
-Norde, M. (2009), Degrammaticalization. Oxford University Press, Oxford.
-Nyberg, H. S. (1974), A Mannual of Pahlavi, II, Wiesbaden.
-Norde, M.&Trousdale, G (2013), Degrammaticalization and cinstructionalization: two case studies. Linguistics and English language: University of Edinbergh UK. Scandinavian languages and cultures: University of Groningen, PO.
-Traugott, E. C. (1982), From propositional to textual and expressive meanings: Some semantic-pragmatic aspects of grammaticalization, Perspectives on Historical Linguistics: 245-271.
-Wisher, I. (2006), Grammaticalization«, Encyclopedia of Language and Linguistics, Ed. Keith Brown. 2nd., Elsevier, 129-136.