خط مشی سرقت ادبی مجله مطالعات زبانی و بلاغی

هیئت تحریریه مجله مطالعات زبانی و بلاغی اقدامات لازم را برای بررسی اصالت مقالات دریافتی، اعتبار اطلاعات و استفاده صحیح از استنادها انجام می‌دهد. این هیئت تاکید دارد که سرقت ادبی به هیچ شکلی قابل قبول نیست و بنابراین سیاست‌های زیر برای مقابله با این موضوع تدوین شده است.

تعریف سرقت ادبی

سرقت ادبی شامل موارد زیر می‌شود:

1. نقل قول یا بازنویسی بخش‌های قابل توجهی از آثار دیگران بدون ذکر منبع.
2. ارائه مقاله دیگران به نام خود.
3. ادعای نتایج تحقیقاتی که توسط دیگران انجام شده است.

این اقدامات به عنوان رفتارهای غیر اخلاقی و غیر قابل قبول در نشر شناخته می‌شوند.

بررسی اصالت مقاله

• تمامی مقالات ارسالی به این مجله از طریق نرم‌افزار سمیم نور برای بررسی شباهت و اصالت محتوا مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.
• نویسندگان باید اطمینان حاصل کنند که نسخه ارسالی:
• کار اصلی خودشان باشد.
• فاقد هرگونه سرقت ادبی باشد.
• قبلاً به هیچ زبانی منتشر نشده باشد.
• همزمان به مجلات دیگر ارسال نشده باشد.

اقدامات در صورت تشخیص سرقت ادبی

1. قبل از انتشار:

• مقاله توسط هیئت تحریریه یا داوران بررسی و در صورت تشخیص سرقت ادبی، بلافاصله رد خواهد شد.
• از نویسنده (یا نویسندگان) درخواست می‌شود توضیحات و اصلاحات لازم را ارائه دهند.
• در صورت عدم پاسخ‌دهی یا اصلاحات در زمان معقول، مقاله از روند بررسی خارج می‌شود.

2. پس از انتشار:

• اگر پس از انتشار مقاله‌ای، سرقت ادبی گزارش شود:
• موضوع توسط هیئت تحریریه بررسی می‌شود.
• در صورت اثبات، مقاله از آرشیو مجله حذف خواهد شد.
• به مؤسسه نویسنده (یا نویسندگان) اطلاع داده می‌شود.
• نام نویسندگان به لیست سیاه اضافه می‌شود.

پیشنهاد به نویسندگان

به نویسندگان توصیه می‌شود:

• پیش از ارسال مقاله، از نرم‌افزارهای تشخیص سرقت ادبی استفاده کنند.
• از ارائه مقاله‌های چندگانه خودداری نمایند.
• استانداردهای اخلاقی نشر را رعایت کرده و از دقت در استناد‌دهی اطمینان حاصل کنند.