- احمدنژاد، کامل (1382)، معانی و بیان، تهران: زوّار.
- البرزی ورکی، پرویز (1386)، مبانی زبان‌شناسی متن، تهران: امیرکبیر.
- بابا شاهی، فاطمه، مهبود فاضلی و نسرین فقیه ملک مرزبان (1400)، بررسی انسجام معنایی در غزل مظهر همدانی و مقایسۀ آن با غزل سعدی، فصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، سال 12، شمارۀ 23، صص 37-66.
- بتولی آرانی، عباس (1380)، نقش‌های معنایی- منظوری جملات پرسشی در اشعار مهدی اخوان ثالث و فروغ فرّخزاد، بر پایۀ کنش‌های گفتاری و نظرگاه‌های بلاغی در شعر فارسی، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز.
- بهرامی، ناصر، عبدالناصر نظریانی (1397)، بررسی نقش‌های معنایی- منظوری جملات پرسشی در اشعار امیر هوشنگ ابتهاج (سایه)، مجلۀ زبان و ادب فارسی دانشگاه تبریز، دورۀ 71، شمارۀ 238، صص 49-69.
- بیگ‌پور، رضا (1390)، حقیقت و معنا در فلسفۀ تحلیلی معاصر، تهران: حکمت.
- پارسا، سیداحمد و دلارام مهدوی (1390)، بررسی نقش‌های معنایی منظوری در غزلیات شمس، فصلنامۀ زبان و ادبیات فارسی، دورۀ 19، شمارۀ 71، صص 29-58.
- دشتی آهنگر، مصطفی (1395)، پرسش بلاغی تشریکی در ادبیات معاصر فارسی، فنون ادبی، دورۀ 8، شمارۀ 3، صص 119-135.
- رجایی، محمّدخلیل (1372)، معالم‌البلاغه، چ3، شیراز: دانشگاه شیراز.
- رحیمیان، جلال و کاظم شکری احمدآبادی (1381)، نقش‌های معنایی- منظوری جملات پرسشی در غزلیات حافظ، مجلۀ علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، دورۀ 18، شماره 1، صص 17-34.
- ساوجی، سلمان (1389)، کلیات سلمان ساوجی (با تجدیدنظر کلّی و افزودن قصیدۀ مصنوع با نسخه‌های جدید)، مقدّمه و تصحیح عباسعلی وفایی، تهران: سخن.
- سارلی، ناصرقلی (1390)، بلاغت خاص سعدی در غزل، دفتر سعدی‌شناسی، شماره 14.
- شمیسا، سیروس (1373)، معانی، تهران: میترا.
- شوقی ضیف (1383)، تاریخ تطوّر علوم بلاغت، ترجمۀ محمّدرضا ترکی، تهران: سمت.
- شیرازی، احمد امین (1368)، آیین بلاغت، ج2، قم: حوزۀ علمیه.
- قاسمی، رضا (1387)، معانی و بیان تطبیقی: بررسی تطبیقی شانزده کتاب جدید علم معانی و بیان، تهران: فردوس.
- کزّازی، جلال‌الدین (1370)، زیبایی‌شناسی سخن پارسی (معانی2)، ج2، تهران: نشر مرکز و کتاب ماد.
- گلی، احمد (1387)، بلاغت فارسی (معانی و بیان)، چ1، تبریز: آیدین.
- عرب یوسف‌آبادی، فائزه (1396)، کاربردشناسی جمله‌های پرسشی در اشعار فریدون مشیری، فصلنامۀ زیبایی‌شناسی ادبی، دورۀ 8، شمارۀ 34، صص 47-71.
- علی‌نژاد، مریم (1396)، بررسی کاربردشناسی جملات پرسشی در غزلیات فخرالدین عراقی، فصلنامۀ تخصّصی سبک‌شناسی نظم و نثر فارسی، دورۀ 11، شمارۀ 4، صص 227-247.
- مازندرانی، محمّدهادی بن محمّدصالح (1376)، انوارالبلاغه، به کوشش محمّدعلی غلامی‌نژاد، چ1، تهران: نشر قبله و میراث مکتوب.
- مالمیر، محمّدابراهیم و فرشید وزیله (1396)، دولت قرآن: تأمّلی نو بر معانی ثانوی استفهام با تکیه بر غزلیات حافظ و آیاتی از قرآن کریم، پژوهش‌های قرآنی، دورۀ 5، شمارۀ 2، صص 59-93.
- همایی، جلال‌الدین (1389)، فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران: اهورا.
- ماهیار، عبّاس، رحیم افضلی‌راد (1395)، پرسش و اغراض ثانویۀ آن در غزلیات سعدی، دوفصلنامۀ زبان و ادبیات فارسی، دورۀ 24، شمارۀ 80، صص 123-136.
- یول، جورج (1388)، مطالعۀ زبان، ترجمۀ علی رحیمی، تهران: جنگل.
-Botha ،J.E. (1991)‚ The potential of speech act theory for New Testament exegesis: Some basic concepts, University of South Africa, South Africa, Vol. 47, No. 2‚ PP 277-293.
-Cutting, J. (2002)‚Pragmatics and Discourse‚ London: Routledge.
Miller, Seumas (2000) ‚Speech acts and conventions، School of Humanities and Social Sciences,Charles Sturt University, Wagga Wagga, Australia, Elsevier Science, pp155-166.
-Skinner, Quentin (2015)‚ Conventions and the Understanding of Speech Acts, The Philosophical Quarterly, Oxford University Press, Vol. 20, No. 79, pp 118-138.
-Peregrin, Jaroslav (1998(‚ Linguistics and Philosophy, De Gruyter, Vol. 24, No 2-3, pp1-31.
-Yule, G. (1996)‚ Principles Of Pragmatic
)