- قرآن کریم.
- احمدی، محمد (1393)، درآمدی بر جایگاه فرایند اقناع در فنّ خطابه و مطالعات ادبی، پژوهش‌نامۀ نقد ادبی و بلاغت، شمارة 2، صص 93-111.
- احمدی، محمد (1396)، جایگاه نقد رتوریکی در نظریه‌ها و مطالعات ادبی، دوفصلنامۀ بلاغت کاربردی و نقد بلاغی، سال اول، شمارة 1، صص 49-63.
- احمدی، محمد (1397)، رتوریک؛ از نظریه تا نقد، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
- اخوینی بخاری، ابوبکر (1344)، هدایه المتعلّمین فی الّطب، به کوشش جلال متینی، مشهد: دانشگاه مشهد.
- ارزانی، محمداکبر (1381)، میزان الطّب، به‌کوشش هادی نصیری، چ1، قم: مؤسّسۀ فرهنگی سماء.
- ارسطو (1377)، اخلاق نیکوماخوس، ترجمۀ محمدحسن لطفی، تهران: طرح نو.
- اسلامی ندوشن، محمدعلی (1397)، نامه به فرزند؛ پندنامۀ دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن، چ1، تهران: سبزه.
- اکبری، زینب و رجاء ابوعلی (1397)، بلاغت تمثیل در پرتو رویکردهای مختلف بلاغی، دوفصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، سال نهم، شمارة 18، صص 7-38.
- تفضّلی، احمد (1376)، تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، به‌کوشش ژاله آموزگار، تهران: سخن.
- جرجانی، عبدالقاهر(1361)، اسرار البلاغه، ترجمۀ جلیل تجلیل، تهران: دانشگاه تهران.
- خدادوست، کاظم (1391)، گفتاری دربارۀ زندگی و آثار ابوبکر اخوینی بخاری، مجلّۀ ایرانی اخلاق و تاریخ پزشکی، دورۀ پنجم، شمارة 3، صص 1-8..
- درایتی، مصطفی (1390)، فنخا، فهرستگان نسخه‌های خطی ایران، تهران: سازمان اسناد و کتابخانۀ ملی جمهوری اسلامی ایران.
- دیانی، محمدعلی و صبورا مدرسی (1394)، فرزندنامه؛ درنگی بر فرزندنامه‌های مشاهیر و نام‌آوران، ساری: روش روشن.
- ریچاردز، آی.ا. (1382)، فلسفۀ بلاغت، ترجمۀ علی محمّدی آسیابادی، چ1، تهران: قطره.
- زمانی، رضا (1396)، نامه‌ای به فرزندم.، ج1، چ2، تهران: مؤلف با همکاری و حمایت معنوی کمیسیون ملّی یونسکو.
- شبانکاره‌ای، محمد بن علی (1376)، مجمع الأنساب، به کوشش میرهاشم محدث، چ2، تهران: امیرکبیر.
- شریف حسینی، ابوطالب (1387)، منهاج الصّناعه، با مقدمه محمّدمهدی اصفهانی، تهران: مؤسّسۀ مطالعات تاریخ پزشکی ایران.
- شفیعی‌کدکنی، محمدرضا (1375)، صور خیال در شعر فارسی، چ6، تهران: آگاه.
- صحفی، محمد (1371)، دورۀ کامل قصّه‌های قرآن. قم: اهل بیت.
- صفا، ذبیح‌الله (1387)، تاریخ ادبیات در ایران، چ18، تهران: فردوس.
- طبری، محمد بن جریر (1362)، تاریخ طبری، ج13، ترجمۀ ابوالقاسم پاینده، تهران: اساطیر.
- عنصرالمعالی کیکاوس بن اسکندر (۱۳7۷)، قابوس‌نامه، تصحیح غلام‌حسین یوسفی. تهران: علمی و فرهنگی.
- فتوحی رودمعجنی، محمود (1385)، بلاغت تصویر. تهران: سخن.
- فرای، نورتروپ (1377)، تحلیل نقد، ترجمۀ صالح حسینی، تهران: نیلوفر.
- فوشه‌کور، شارل هانری دو (1377)، اخلاقیات؛ مفاهیم اخلاقی در ادبیات فارسی از سدۀ سوم تا هفتم هجری، ترجمۀ محمّدعلی امیرمعزّی و عبدالمحمّد روح‌بخشان، تهران: مرکز نشر دانشگاهی و انجمن ایران‌شناسی فرانسه در ایران.
- کرامتی، یونس (1380)، بررسی منابع هدایه المتعلّمین فی الطّب، مجلۀ مقالات و بررسی‌ها، شمارة 69، صص 177 -184.
- کلانتری، محمّد (1394)، هدایه المتعلّمین فی الطّب، اولین کتاب پزشکی نوشته شده در زبان پارسی، فصلنامۀ پژوهش در تاریخ پزشکی، سال 4، شمارة 2، صص 99-108.
- گزنفون (1342)، کوروش‌نامه، ترجمۀ رضا مشایخی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
- لونگینوس (1379)، رسالۀ لونگینوس در باب شکوه سخن، ترجمۀ رضا سیدحسینی، تهران: آگاه.
- متینی، جلال (1344)، هدایه المتعلّمین فی الطّب، قدیم‌ترین کتاب طبّی فارسی، مجلّۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، سال اول، شمارة 1، صص 49-62.
- مکاریک، ایرنا ریما (1390)، دانشنامۀ نظریه‌های ادبی معاصر، ترجمۀ مهران مهاجر و محمّد نبوی، تهران: آگه.
- منزوی، احمد (1382)، فهرست‌وارۀکتاب‌های فارسی، تهران: مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی.
- نظامی عروضی سمرقندی (1327)، چهار مقاله، تصحیح محمد قزوینی، به کوشش محمد معین، چ1، تهران: ارمغان.
- نهرو، جواهرلعل (1391)، نامۀ پدری به دخترش، ترجمۀ محمود تفضّلی، تهران: علمی و فرهنگی.
- هنر، علی‌محمّد (1375)، تأمّلی در هدایه المتعلّمین فی الطّب، مجلۀ آیینۀ پژوهش، دورۀ 7، شمارة 41، صص 58-65.
- Dickens, Charles (2012), The Letters of Charles Dickens, Ed. by Graham Storey; Tillotson and Nina Burfis, Pub: Create Space Independent Publishing Platform.
- Dormer Stanehope, Philip (2012), Letters to Son on the Art of Becoming a Man of the World and a Gentleman 1748, (Retrirved from: htpp:// B-ok.xyz)
- Janson, Tore (1964),
Latin Prose Prefaces: Studies in Literary Conventions, Stockholm: Almqvist&Wiksell, (doanlowded from:
www.academia.edu/533421/Latin(.
- Kennedy, George Alexander (1984), New Testament Interpretation through Rhetorical Criticism, Chapel Hill: University of North Carolina Press.
- Kennedy, George Alexander (1994), A new History of Classical Rhetoric, New Jersey: Princeton UP.
- Wright Louis B. (1961), Advice to a son: precepts f lord Burghley, sir Walter Raleigh, and francs Osborne, Folger library, June 24.
- Nerburn, Kent (1999), Letters to My Son: A Father's Wisdom on Manhood, Life, and Love, Foreword by: Richard Carlson, Pub: New World Library.
- Lawson, Dorie McCullough (2004), Posterity: Letters of Great Americans to Their Children, Pub: Anchor.
- LeMoine, Fannie. J (1991), Parental Gifts: Father-Son Dedications and Dialogues in Roman Didactic Literature, Illinois Classical Studies, Vol. 16, No. 1/2 (SPRING/FALL 1991), pp. 337-366. Published.By: University of Illinois Press.
- Osborne, Francs (1658), Advice to a Son; or Directions for your Better Conduct, Ed.By: Thomas Robinson, 6th edition (Retrirved from: htpp://B-ok.xyz).
- Raleigh, Sir Walter (1939), Sir Walter Raleigh Instructions to his son and to posterity, Pub: Roanke Island Historical Association.
- Ustick, W. Lee (1932), Advice to a Son: A Type of Seventeenth-Century Conduct, BookStudies in Philology, Vol. 29, No. 3 (Jul., 1932), pp. 409-441, Published by: University of North Carolina Press.
)