صفت هنری در بوف کور صادق هدایت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران

چکیده

صفت هنری، نوعی شگرد ادبی است که در نظم و نثر برای بیان هنرمندانه معانی و مفاهیم و نشان دادن عواطف و احساسات به کار گرفته میشود. صادق هدایت، از نویسندگان و پایه‌گذاران داستان مدرن فارسی است که در آثار خود، بهخصوص بوف کور، از این شگرد ادبی استفاده کرده است. در این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی به بررسی این شگرد پرداخته شده تا ضمن نمایاندن یکی از زیباییهای این اثر، توانایی هنری و ذوق زیبای نویسندۀ آن نیز مشخص شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که بیشترین صفات هنری به‌کاررفته در بوف کور، بهترتیب صفات هنری مرکّب و ساده هستند که در قالبهای تشبیه، استعاره، کنایه، تشخیص، بزرگنمایی و تنسیق الصفات آمدهاند و بیشترین بسامد، متعلق به صفت هنری تشخیص وکمترین، متعلق به استعاره است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Epithet in the Boof-e koor-e Sadeq Hedayat

نویسنده [English]

  • Hamid Khanian
Department of Persian Language and Literature, Faculty of Humanities, Islamic Azad University, Ilam barench, Ilam, Iran,
چکیده [English]

Epithet is a literary technique used in poetry and prose to express artistic meanings and concepts and to express emotions and feelings. Hedayat is one of the authors and founders of modern Persian fiction who has used this literary technique in his works, especially Blind Owl. In this article, this technique has been studied in a descriptive-analytical way, in order to show one of the beauties of this work, to determine its artistic ability and the beautiful taste of its author. The results show that most of the epithet used in Blind Owl are compound and simple, epithet which are in the form of similes, metaphors, ironies , personification, bombast, and conglobatio, and the highest frequency belongs to the personification epithet and the lowest belongs to metaphor.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "Sadegh Hedayat"
  • " Boof-e koor"
  • " Adjective" "Epithet"
-‌ آقاحسینی، حسین و محبوبه همتیان (1394)، نگاهی تحلیلی به علم بیان، تهران: سمت.
- اسدی، علی‌رضا (1394)، نقش تشبیه در خلق فضای بوف کور، فصلنامة نقد ادبی، شمارة 37، صص 163-185.
- تسلیمی، علی و سمیه قاسمی‌پور (1394)، اقلیت شدن در بوف کور، فصلنامة ادب‌پژوهی، شمارة 33، صص 61-80.
- توحیدیان، رجب و محمد اکبری حبشی (1397)، استعارهها و کنایات بدیع، دو خصیصة مهم سبکی  در غزلیات بیدل، دوفصلنامة مطالعات زبانی و بلاغی، سال 9، شمارة 17، صص 85-106.
-‌ حسن‌لی، کاوس و سیامک نادری (1396)، بازیابی عنصر مکان در بوف کور بر پایۀ جغرافیای تاریخی ری و تهران، فصلنامۀ نقد ادبی، شمارة 37، صص 163-185.
- داد، سیما (1390)، فرهنگ اصطلاحات ادبی، چ5، تهران: مروارید.
- رضایی جمکرانی، رضا (1384)، نقش تشبیه در دگرگونی‌های سبکی، دوفصلنامة پژوهش زبان و ادبیات فارسی، دورۀ جدید، شمارة 5، صص 85-100.
- زرّین‌کوب، عبدالحسین (1384)،شعر بی‌دروغ شعر بی‌نقاب، تهران: جاویدان.
- سرشار، محمدرضا (1387)، حقیقت بوف کور، تهران: کانون انتشارات جوان.
- سرمدی، مجید و همکاران (1392)، بررسی سفر قهرمانی شخصیت در بوف کور با تکیه بر کهن الگوهای بیداری قهرمان درون، مجلة ادبیات فارسی و زبان‌های خارجه، سال دوم، شمارة 1، صص 51-67.
- سبزیان مرادآبادی، سعید و میرجلال‌الدین کزازی (1388)، فرهنگ نظریه و نقد ادبی، واژگان ادبیات و حوزه‌های وابسته انگلیسی ـ فارسی، تهران: مروارید.
- شفیعی‌کدکنی، محمدرضا (1388)، صور خیال در شعر فارسی، چ13، تهران: آگاه.
- شفیعی‌کدکنی، محمدرضا(1370)، موسیقی شعر، تهران: آگاه.
- شمیسا، سیروس (1374)، بیان و معانی، چ8، تهران: فردوس.
- شمیسا، سیروس (1378)، نقد ادبی، تهران: فردوس.
- شمیسا، سیروس(1379)، داستان یک روح (متن کامل و شرح و تفسیر بوف کور)، تهران: فردوس.
- شمیسا، سیروس (1386)، نگاهی تازه به بدیع، تهران: فردوس.
- شمیسا، سیروس (1387)، بیان، تهران: فردوس.
-‌ طاووسی، سهراب (1392)، بوف کور متن معطوف به قدرت (خوانش فوکویی بوف کور)، فصلنامة نقد ادبی، شمارة 21، صص 163-183.
- قربانی، محمدرضا (1372)، نقد و تفسیر آثار صادق هدایت، تهران: ژرف.
- کادن، جی. ای (1386)، فرهنگ توصیفی ادبیات و نقد، تهران: شادگان.
- کاظمی موسوی، احمد (1374)، عالم اثیر و مثال در بوف کور، مجلة ایران‌شناسی، سال 7، شمارة 26، صص 373-382.
- کهنموئی پور، ژاله و همکاران (1381)، فرهنگ توصیفی نقد ادبی (فرانسه- فارسی)، تهران: دانشگاه تهران.
- محمودی لاهیجانی، علی، فشارکی، محمد و محبوبه خراسانی (1395)، فرمول‌های اسم- صفت هنری در شاهنامۀ فردوسی، میراثی از سروده‌های شفاهی در خدای‌نامه پهلوی، جستارهای ادبی، شمارة 193، صص 21-51.
- محمودی لاهیجانی، سیدعلی و سیدمحمد امیری (1392)، بررسی تطبیقی کاربرد صفت‌های هنری در ایلیاد و ادیسه هومر و شاهنامة فردوسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، دورة 5، شمارة 2، صص 23-44.
- وحیدیان کامیار، تقی (1395)، بدیع از دیدگاه زیباشناسی، تهران: سمت.
- هدایت، صادق (1383)، بوف کور (متن اصلی بی‌کم‌وکاست)، اصفهان: صادق هدایت.
- هاشمی، زهره و ابوالقاسم قوام (1391)، امید و ناامیدی در بوف کور، فصلنامة نقد ادبی، شمارة 2، صص 143-170.
- همایی، جلال‌الدین (1394)، فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران: سخن.
- یاوری، حورا (1371)، ظنّ و سرّ، نگاهی به بوف کور، مجلة ایران‌شناسی، شمارة 14، صص 355-375.