ـ احمدزاده، مصطفی (۱۳۷۸)، تفسیر زبان‌شناختی سورة عصر، مطالعات اسلامی: علوم قرآنی و حدیث، سال چهلم، شمارة ۸۱ ، صص ۱۱ـ۳۵.
ـ اخلاقی، اکبر (۱۳۷۷)، تحلیل ساختاری منطق الطیر عطّار، چ1، اصفهان: فردا.
ـ ایشانی، طاهره (۱۳۹۳)، تحلیل مقایسه‌ای عوامل انسجام در دو غزل حافظ و سعدی و تأثیر آن بر انسجام متن، فصلنامظ زبان‌پژوهی، دورة ۶، شمارة ۱۰، صص ۹ـ۳۵.
ـ آذرنژاد، شکوه (۱۳۸۵)، مطالعة مفهوم انسجام زبانی در قرآن‌کریم، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، رشته زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه پیام نور.
ـ آقاگل‌زاده، فردوس (۱۳۸۴)، کاربردآموزه‌های زبان‌شناسی نقش‌گرا در تجزیه و تحلیل متون ادبی، فصلنامة تخصّصی زبان و ادبیات دانشکدة ادبیات و علوم انسانی مشهد، دورة 38، شمارة ۲، صص ۱ـ۲۱.
ـ آقاگل‌زاده، فردوس(۱۳۸۵)، تحلیل گفتمان انتقادی، تهران: علمی و فرهنگی.
ـ براهنی، رضا (۱۳۸۰)، طلا در مس (در شعر و شاعری)، ج1، چ1، تهران: زریاب.
ـ پناهی، ثریا (1381)، فرایند باهم‌آیی و ترکیبات باهم‌آیند در زبان‌فارسی، نامة فرهنگستان، دورة ۵، شمارة ۳، صص۱۹۹ـ۲۱۱.
ـ پورنامداریان، تقی (۱۳۸۲)، گمشدة لب دریا، چ1، تهران: سخن.
ـ پورنامداریان، تقی وطاهره ایشانی (۱۳۸۹)، تحلیل انسجام و پیوستگی در غزلی از حافظ با رویکرد زبان‌شناسی نقش‌گرا، زبان و ادبیات فارسی، سال هجدهم، شمارة ۱۲، صص۷ـ۴۴.
-حاج‌عیدی، حوا و حسین رضویان (1397)، عوامل انسجام در داستان عدل صادق چوبک، دوفصلنامة مطالعات زبانی و بلاغی، دورة 9، شمارۀ 18، صص 69-94.
ـ حافظ شیرازی، شمس‌الدّین محمّد (۱۳۷۴)، دیوان اشعار، تصحیح قزوینی و غنی، چ5، تهران: اساطیر.
ـ حسن‌لی، کاووس (۱۳۸۳)، زلف تاب‌دار حافظ (به‌گزینی‌های حافظ در پیوند با زلف)، مجلۀ دانشکده ادبیّات و علوم انسانیدانشگاه تربیت معلّم، سال دوازدهم، شمارة ۴۵ و ۴۶، صص ۱۰۷ـ۱۲۸.
ـ خاقانی شروانی، افضل‌الدّین ابراهیم بن علی (۱۳۸۹)، دیوان اشعار، تصحیح و مقدمة علی عبدالرسولی، چ1، تهران: سنایی.
ـ خانلری، پرویز (۱۳۸۴)، دستور زبان فارسی، تهران: توس.
ـ خرمشاهی، بهاء‌الدین (۱۳۹۵)، ذهن و زبان حافظ، چ10، تهران: ناهید.
ـ خطّابی، محمّد (۱۹۹۱)، لسانیّات النّصّ: مدخل إلی انسجام الخطاب، بیروت: المرکز الثقافی العربی.
ـ دبیر‌مقدم، محمّد (۱۳۹۶)، زبان‌شناسی نظری: پیدایش و تکوین دستور زایشی، چ9، تهران: سمت.
ـ سارلی، ناصرقلی و طاهره ایشانی (۱۳۹۰)، نظریة انسجام و هماهنگی و کاربست آن در یک داستان کمینة فارسی (قصة نردبان)، دوفصلنامه زبان‌پژوهی، سال 2، شماره ۴، صص۵۱ـ۷۷.
ـ شمیسا، سیروس (۱۳۷۵)، نگاهی تازه به بدیع، چ8، تهران: فردوس.
ـ شمیسا، سیروس (۱۳۸۶)، سیر غزل در شعر فارسی، چ7، تهران: علم.
ـ صفوی، کورش (۱۳۷۲)، از زبان‌شناسی به ادبیات، جلد اول (نظم)، تهران: سورة مهر.
ـ عابدی، محمود (۱۳۸۰)، ماجرای مردم چشم، مجلّه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت معلّم، سال ۹، شمارة ۳۲، صص۸۹ ـ۱۱۴.
ـ عبّاسی، محمود، عبدالعلی اویسی‌کهخا و فاطمه ثواب (۱۳۹۲)، انسجام واژگانی در متن سوررئالیستی بوف کور بر پایة نظریة هالیدی و حسن، جستارهای زبانی، دورة ۷، شمارة ۴، صص۲۸۳ـ۳۰۸.
ـ فرج، حسام احمد (۲۰۰۷)، نظریة علم نصّ، قاهره: مکتبه آداب.
ـ فرزاد، مسعود (۱۳۵۳)، اصالت و توالی ابیات در غزل‌های حافظ، شیراز: کیهان.
ـ کسروی، احمد (۱۳۳۲)، حافظ چه می‌گوید؟، چ2، تهران: چاپخانه پیمان.
ـ گلی، احمد (۱۳۸۲)، بررسی سبک‌شناختی غزلی از خاقانی و حافظ، مجلة متن‌پژوهی ادبی، شمارة ۱۷، صص۱۲۱ـ۱۳۳.
ـ لطفی‌پور ساعدی، کاظم (۱۳۷۱)، درآمدی بر سخن‌کاوی، مجلة زبان‌شناسی، سال ۹، شماره 1، صص ۱۰۹ـ۱۲۲.
ـ مالمیر، تیمور (۱۳۸۸)، ساختار منسجم غزلیات حافظ شیرازی، فنون ادبی، دورة ۱، شمارة ۱، صص۴۱ـ۵۶.
ـ مرتضایی، سید‌جواد و سید‌محسن وردنجانی (۱۳۹۵)، تداوم تصویر در محور عمودی قصاید خاقانی، مختصه‌ای سبکی، فنونادبی، دورة ۸، شمارة ۱، صص ۶۵ـ۷۸.
ـ معین‌الدینی، فاطمه (۱۳۸۲)، شگردهای ایجاد انسجام متن در کلیله و دمنه، فرهنگ، شمارة ۴۶ و ۴۷، صص ۳۰۳ـ۳۲۶.
ـ مهاجر، مهران و محمّد نبوی (۱۳۹۳)، به سوی زبان‌شناسی شعر؛ ره‌یافتی نقش‌گرا، تهران: آگه.
ـ نبی‌لو، علی‌رضا (۱۳۹۲)، بررسی و تحلیل دو غزل از خاقانی و حافظ بر مبنای زبان‌شناسی نقش‌گرای سیستمی، زبان و ادب فارسی، شمارة ۲۲۷، صص 1۱۳ـ۱35.
ـ وفایی، عباس‌علی، اسپرهم، داوود و رقیه کاردل ایلواری (۱۳۹۶)، بررسی انسجام و روابط واژگانی در داستان گیومرث، متن‌پژوهی ادبی، دورة ۲۱، شمارة ۷۳، صص ۵۲ ـ ۲۹.
ـ هلیدی، مایکل و رقیه حسن (۱۳۹۳)، زبان، بافت و متن؛ جنبه‌هایی از زبان در چشم‌اندازی اجتماعی ـ نشانه‌شناختی، ترجمة مجتبی منشی‌زاده و طاهره ایشانی، چ1، تهران: علمی.
-Halliday, M.A.K. and Ruqaiya Hasan (1976), Cohesion in English, Londan: Longman.
-Halliday, M.A.K. and Ruqaiya Hasan (1985), Language.Context and Text: Aspect of Language in a Social Semiotic Perspective, Oxford: University Press.
-Halliday, M.A.K. and C.M.I.M. Matthiessen (2014), Halliday’s Introdution to Functional Grammar, 4th Ed., Londan and Newyork: Routledge.
)