- ارسطو(1371) ریطوریقا، فن خطابه، ترجمة پرخیده ملکی، تهران: اقبال.
- ارسطو(1392) خطابه، ترجمة اسماعیل سعادت، تهران: هرمس.
- ابن ندیم، محمدبن اسحاق(1381) الفهرست، مجلد دوم، ترجمه و تحشیة محمد رضا تجدد، تهران: اساطیر.
- ایزدی، محمد(1387) «رتوریک در رسانه های جمعی» رسانه‌های دیداری و شنیداری، شمارۀ6، صص.47-49.
- انصاف پور، غلامرضا، (۱۳۵۵) حقوق و مقام زن در شاهنامة فردوسی، تهران: وزارت فرهنگ و هنر.
- بهار، مهرداد( 1374) جستاری چند در فرهنگ ایران، تهران: فکر روز.
- حمیدیان، سعید(1372) درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی، تهران: ناهید.
- خالقی مطلق، جلال (1381) سخن‌های دیرینه، به کوشش علی دهباشی، تهران: افکار.
-رضایی دشت ارژنه، محمود رضا(1393) «نقد و بررسی دو بیت از فردوسی و ملک الشعرا بهار براساس رویکرد فرمالیسم» ، مجله علمی مطالعات زبانی و بلاغی، شمارة 9، صص.109-130.
- روزنبرگ، لارنس دی( 1389) «روش های ارسطو برای انجام استدلال شفاهی شیوا» ، ترجمۀ حسن محسنی، کانون وکلا شمارۀ 208 و 209،صص55-78.
- زرین‌کوب، عبدالحسین (1386) تاریخ مردم ایران ایران قبل از اسلام، تهران: امیرکبیر.
- شاهسواری، معصومه (۱۳۹۴) « نگرشی بر دیپلماسی زنان در شاهنامه با بازخوانی دو داستان از دو زن سیاست‌پیشه به نام‌های سیندخت و گردیه» فصل‌نامة تخصصی تحلیل و نقد متون زبان و ادبیات فارسی، شمارة ۲۳، صص ۱۷۹-۱۹۹.
- شمیسا ، سیروس (1373) معانی، تهران: میترا.
- صادقی، اسماعیل(1390) «بررسی عناصر داستانی زال و رودابه» پژوهش‌های نقد ادبی وسبک‌شناسی، شمارة 4، صص69-92.
- صناعی، محمود (1348) «فردوسی، استاد تراژدی» یغما، شمارة ۳، صص299-303.
- عمارتی مقدم،داوود(۱۳۹۵) بلاغت: از آتن تا مدینه: بررسی تطبیقی فن خطابه یونان و بلاغت اسلامی تا قرن پنجم هجری، تهران: هرمس.
- فردوسی، حکیم ابوالقاسم(1373) شاهنامة فردوسی، از روی چاپ مسکو، به کوشش سعید حمیدیان، تهران: قطره.
- فتوحی، محمود(1389) «از کلام متمکّن تا کلام مغلوب(بازشناسی دو گونه نوشتار در نثر صوفیانه) » نقد ادبی، شمارة 10، صص 35-62.
- مجیدی، مریم(۱۳۹۷) «داستان رستم و سهراب در بررسی تطبیقی با تراژدی ارسطویی» ادبیات تطبیقی، شمارة ۴۶، صص۷۹-۹۹.
- محبتی، مهدی(۱۳۸۷) «قدامة بن جعفر و اهمیت آراء و آثار اودر نقد و ادب اسلامی ایرانی» متن پژوهی ادبی، شمارة ۳۸، صص۱۱۳-۱۲۹.
- مختاری، محمد(1369) اسطورة زال، تبلور تضاد و وحدت در حماسة ملی، تهران: آگه.
- مهدوی دامغانی، احمد(۱۳۷۵) « در باب بلاغت» نامة فرهنگستان، شمارة ۷، صص ۱۵-۵۳.
- معصومی همدانی، حسین(1393) ترجمة جدید خطابة ارسطو، کتاب ماه ادبیات، صص 24-25.
- میرصادقی جمال و میرصادقی، میمنت(۱۳۷۷)واژه نامة هنر داستان نویسی، تهران: کتاب مهناز.
- نظامی عروضی(138۸) چهارمقاله (بر اساس نسخة علامه قزوینی)، به اهتمام محمد معین، تهران: معین.
- نیک سیرت، عبدالله(۱۳۸۶) «گفتاری در باب لوگوس(logos )» پژوهش‌های فلسفی- کلامی، شمارة۳۴، صص۲۰۹-۲۲۵.
- هالینگ دیل، رجینالد جان (1387) تاریخ فلسفة غرب، ترجمة عبدالحسین آذرنگ، تهران: ققنوس.
- همتیان، محبوبه (1396) «ویژگی‌های متکلم بلیغ براساس دیدگاه‌های بلاغیون از آغاز تا امروز» فنون ادبی، شمارة4، صص91-102.
- واحد دوست، مهوش(1379) نهادینه‌های اساطیری در شاهنامه، تهران: سروش.
- وفایی تاج خاتونی، سحر و دارابی امین، مینا(۱۳۹۴) «بررسی نظریة اتوسِ ارسطو نزد شاعران سبک هندی از منظر تحلیل گفتمان» نامة فرهنگستان، شمارة 4 ، صص۳۰۳-۳۲۰.
-Garver, Eugene (1995). Aristotle's Rhetoric: An Art of Character, Chicago: University of Chicago Press.
- Pugh, T., & Johnson, M. E. (2014). Literary studies a practical guide. New York: Routledge.
-Valentino. Russell Scott & Emery, Jacob Sibelan Forrester & Tomislav Kuzmanović (2017) "Rhetoric Translation, and the Rhetoric of Translation" Poroi, An Interdisciplinary Journal of Rhetorical Analysis and Invention, Volume 13 Issue 1, pp.1-12.
-Worthington, Ian (2010) A companion to Greek rhetoric. Malden: Wiley-Blackwell.
)