-ابن ابی‌الاصبع، عبدالعظیم بن عبدالواحد (۱۹۵۷)، بدیع القرآن، به کوشش حنفی محمد شرف. قاهره: الفجاله.
- ابن المعتز (۱۹۸۲)،کتاب البدیع، تحقیق کراتشوفسکی، بیروت: دار المسیره.
- ابن وهب الکاتب، اسحاق بن ابراهیم ]بی‌تا[، البرهان فی وجوه البیان (منشور بعنوان نقد النثر و منسوب خطأ لقدامه)، تحقیق عبدالحمید العبادی، القاهره.
- ابودیب، کمال (139۴)، صور خیال در نظریه جرجانی، ترجمه فرزان سجودی و فرهاد ساسانی، تهران: علم.
- احمدی، محمد (۱۳۹۴)، ماهیت نقد رتوریکی و اهمیت آن در مطالعات ادبی، بلاغت کاربردی و نقد ادبی، شمارۀ ۱، صص 49-۶۳.
- احمدی، محمد و تقی پورنامداریان (۱۳۹۶)، درآمدی بر مهم‌ترین معانی اصطلاح رتوریک، مطالعات زبان و ترجمه، شمارۀ ۱، صص ۲۷-52.
- الجاحظ، ابوعثمان عمرو بن بحر(۲۰۰۵)، البیان والتبیین، تحقیق درویش جویدی، بیروت: المکتبه العصریه .
- الجرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمن (199۱)،أسرارالبلاغه، قرأه و علق علیه ابوفهر محمود محمد شاکر، القاهره: مکتبه المدنی.
- العمری، محمد (۱۹۹۹)، البلاغه العربیه أصولها و امتداداتها، إفریقیا الشرق: مکتبه الادب المغربی.
- العمری، محمد (۲۰۰۷)، البلاغه الجدیده بین التخییل و التداول، إفریقیا الشرق: البیضاء.
- القزوینی، محمد بن عبدالرحمن الخطیب ]بی‌تا[، الایضاح فی علوم البلاغه، بیروت: دارالکتب العلمیه.
- الولی، محمد (۱۹۹۰)، الصوره الشعریه فی الخطاب البلاغی و النقدی، المرکز الثقافی العربی: البیضاء.
- باباصفری، علی‌اصغر و دیگران (1389)، تحلیلبلاغیتمثیلبراساسآراءبلاغیانمتقدمومتأخر، ادب و زبان، شمارۀ 24، صص 19-38.
- برهانی، چنور (1392)، تمثیل روایی (آلیگوری) در غزلیّات شمس تبریزی، رسالۀ دکتری، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
- ثروتیان، بهروز (1369)، بیان در شعر فارسی، تهران: سورۀ مهر.
- جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمن (1361)، اسرار البلاغه، ترجمۀ جلیل تجلیل، تهران: دانشگاه تهران.
- خفّاجی، عبدالله بن محمد (1952)، سرّ الفصاحه، صححه و علق علیه عبدالمتعال الضعیدی، مکتبه و مطبعه محمد علی صبیح و اولاده: مصر.
-خوانساری، محمد (۱۳۶۲)، منطق صوری، تهران: آگاه.
- رافعی، مصطفی صادق و ابن‌الدین، عبدالحسین (۱۳۶۱)، اعجاز قرآن و بلاغت محمد، تهران: بنیاد قرآن.
- زاید، علی عشری (2004)، البلاغه العربیه تاریخها مصادرها مناهجها، القاهره: مکتبه الآداب.
- زرقانی، سیدمهدی (1391)، کارکرد شعر در نظر فیلسوفان مسلمان، ادب‌پژوهی، شمارۀ 19، صص 9-27.
- زرّین‌کوب، عبدالحسین(1364)، سرّ نی، چ1، تهران: علمی.
-زرّین‌کوب، عبدالحسین (1376)، بحر در کوزه، چ7، تهران: علمی.
- سبکی، بهاءالدین (بی‌تا)،عروس الافراح فی شرح تلخیص المفتاح (ضمن کتاب شروح التلخیص). ج ۴، بی‌جا: نشر ادب الحوزة.
- شبلی نعمانی (1363)، شعر العجم، ترجمه محمدتقی فخر داعی گیلانی، تهران: دنیای کتاب.
- شفیعی کدکنی، محمدرضا (۱۳۵3)، مقدمه‌ای کوتاهبرمباحثطویلبلاغت، مجلۀ خرد و کوشش، شمارۀ 15، صص ۴۷-78.
- شفیعی کدکنی، محمدرضا (1380)، صور خیال در شعر فارسی، تهران: آگه.
- صالحی‌مازندرانی، محمدرضا و زکی‌نژادیان، سیدمحسن (۱۳۹۶)، نقش کارکردهای بلاغی و زبانی در تبلیغات بازرگانی، مطالعات زبانی و بلاغی، سال ۸، شماره ۱۶، صص۲۵۰-۲۲۳.
- ضیف، شوقی (1383)، تاریخ و تطوّر علوم بلاغت، ترجمۀ محمدرضا ترکی، تهران: سمت.
- طوسی، خواجه نصیرالدین (1367)، اساس الاقتباس، تصحیح مدرس رضوی، تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
- عمارتی مقدم، داوود (۱۳۹۵)، بلاغت: از آتن تا مدینه، تهران: هرمس.
- فتوحی، محمود (1384)، تمثیل (ماهیت، اقسام، کارکرد)، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی، سال 12 و 13، شمارۀ 47-49، صص 141-178.
- فتوحی، محمود(۱۳۸۶)، نگاهی انتقادی به مبانی نظری و روش‌های بلاغت سنتی، ادب‌پژوهی، شمارۀ ۳، صص ۹-37.
- فتوحی، محمود(1386)، بلاغت تصویر، تهران: سخن.
- فلاحی، صادق (۱۳۸۸)، رمز و تمثیل در منظومه‌های عاشقانه تمثیلی، رسالۀ دکتری، اصفهان: دانشگاه اصفهان.
- قرطاجنی، ابوالحسن حازم (1966م)،منهاج البلغاءوسراج الادباء، مقدمه و تحقیق محمدحبیب ابن خوجه، تونس: دارالکتب الشرقیه.
- محمدی بزرگ، سکینه (1392)، استدلال خطابی، غایت و انواع آن در اندیشۀ ارسطویی (بر اساس رسالۀ ریطوریقا)، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
- وحیدیان کامیار، تقی (۱۳۷۹)، بدیع از دیدگاه زیبایی‌شناسی، تهران: سمت.
- وهبه، مجدی و المهندس، کامل (۱۹۸۴)، معجم المصطلحات العربیه فی اللغه و الأدب ، بیروت: مکتبه اللبنان.
-Aristotle (2010), Rhetoric, Tr. by, W. Rhys Roberts, New York: Pennsylvania State University.
-Tambling, Jeremy (2010), Allegory: The new critical idiom, London: Routledge.
)