 جلوه های تشخیص در تشبیه

نویسندگان

دانشگاه اصفهان

چکیده

تشخیص (شخصیت‌بخشی) آرایه­ای نویافته و نوظهور نیست؛ به جرأت می‌توان پیشینه آن را به درازنای کلام بشر دانست که امروزه بلاغت­نگاران معاصر به جدّ به آن پرداخته­اند. این آرایه ادبی به سادگی همراه با دیگر آرایه‌ها از جمله تشبیه در کلام پدیدار می‌شود در این باره هر کدام از دو رکن اصلی تشبیه (مشبّه و مشبّه‌به) می­توانند دیگری را وارد حوزه تشخیص کنند و از اسباب نو شدن یک تشبیه شوند. در این جستار با نگاهی به نمونه‌های فصیح نظم و نثر، به بررسی جلوه‌های تشخیص در تشبیه می‌پردازیم. جلوه‌های شخصیت‌بخشی در تشبیه می‌تواند از طریق وجه­شبه (از درون تشبیه) یا با منادا و خطاب (از بیرون) صورت گیرد. نگارندگان پس از نگاهی کوتاه به آرایه تشخیص، همراهی آن با تشبیه را با نگرشی نو بررسی کرده‌اند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Manifestations of Personification is Simile

چکیده [English]

Personification (giving personality) gets manifestation in utterances with other literary techniques as simile which is its renewal. By a glance on eloquent prose and poem, the study tries to consider manifestation of personification in simile. The manifestation of personification in simile takes place through point of similarity (within simile) or nominative and address (from outside). After a short glance on personification, the authors have considered its accompaniment with simile through a new angle.

کلیدواژه‌ها [English]

  • personification
  • simile
  • Point of similarity
  • Tenor
  • vehicle
  • normative