- آسابرگر، آرتور (1380)، روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی روزمره، تهران: سروش.
- اخوّت، احمد (1371)، دستور زبان فارسی، اصفهان: فردا.
- امیدسالار، محمود (1400)، از سیاحت در یک حماسه؛ منطق روایی و وحدت هنری در شاهنامه، ترجمۀ مصطفی حسینی، تهران: هرمس.
- استاجی، ابراهیم و دیگران (1401)، وجوه پنهان معنا در لایه‌های آوایی هفت‌پیکر، فصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، سال 13، شمارۀ 28، صص 287-316.
- اسلامی ندوشن، محمّدعلی (1380)، داستان داستان‌ها، چ7، تهران: نشر آثار.
- بارت، رولان (1383)، تحلیل ساختار روایت، ترجمۀ محمّد اکسیری، همشهری ماه، شمارۀ 8، صفحۀ 53.
- پراپ، ولادیمیر پاکوولویچ (1368)، ریخت‌شناسی قصّه‌های پریان، ترجمۀ فریدون بدره‌ای، چ2، تهران: طوس.
- پورنامداریان، تقی (1382)، گمشدۀ لب دریا، تهران: سخن.
- توکّلی، حمیدرضا (1391)، از اشارت‌های دریا؛ بوطیقای روایت در مثنوی، چ2، تهران: مروارید.
- توکّلی، حمیدرضا (1387)، درنگی در درآمدهای داستان‌های شاهنامه، فصلنامۀ هنر، شمارۀ 77، صص 26-45.
- تولان، مایکل جی (1383)، درآمدی نقّادانه-زبان‌شناختی بر روایت، ترجمۀ ابوالفضل حرّی، تهران: بنیاد سینمایی فارابی.
- جرجانی، عبدالقاهر (1946)، دلائل الاعجاز فی القرآن، تصحیح سید محمّد رشید رضا، بی‌جا: مطبعة المنار.
- چندلر، دانیل (1387)، مبانی نشانه‌شناسی، ترجمۀ مهدی پارسا، تهران: سورۀ مهر.
- حافظ شیرازی، خواجه شمس‌الدین محمّد (1367)، دیوان، تصحیح قاسم غنی و محمّد قزوینی، تهران: اساطیر
- حق‌شناس، علی‌محمّد (1370)، حافظ‌شناسی؛ خودشناسی دربارۀ حافظ، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
- حیاتی، زهرا (1392)، بررسی دلالت‌های ضمنی گفت‌وگو در داستان رستم و اسفندیار از دیدگاه علم معانی، کهن‌نامۀ ادب پارسی، سال 4، شمارۀ 2، صص 21-45.
- خاکپور، محمّد، محمّدحسین اسماعیلی و ابراهیم رنجبر (1401)، بررسی و تحلیل کارکردهای بلاغی «صفت هنری» در قصاید خاقانی، فصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، سال 13، شمارۀ 27. صص 61-90.
- خالقی‌مطلق، جلال (1381)، سخن‌های دیرینه: سی گفتار دربارۀ فردوسی و شاهنامه، به‌کوشش علی دهباشی، تهران: افکار.
- خالقی‌مطلق، جلال (1372)، گل‌رنج‌های کهن؛ برگزیدۀ مقالات دربارۀ شاهنامۀ فردوسی، تهران: مرکز.
-خالقی‌مطلق، جلال (1357)، مطالعات حماسی، ضمیمۀ مجلۀ سیمرغ، شمارۀ 5، صص 9-10 و 22 و 23.
- خالقی‌مطلق، جلال (1396)، یادداشت‌های شاهنامه، چ4، تهران: مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.
- دبیرسیاقی، محمّد (1374)، پیشاهنگان شعر فارسی، چ4، تهران: علمی و فرهنگی.
- رحیمی، مصطفی (1394)، تراژدی قدرت در شاهنامه، چ3، تهران: نیلوفر.
- رسائی، سیّدفرزین و حسنعلی عباسپور اسفدن (1397)، مهارت‌های فردوسی در رابطۀ ساختاری زبان– درون‌مایه: بررسی موردی داستان سیاوش، بهار ادب، سال 11، شمارۀ 39، صص 187-205.
- رودکی سمرقندی، ابوعبداللّه (1391)، دیوان، شرح و توضیح کامل احمدنژاد، تهران: کتاب آمه.
- ریاحی، محمّدامین (1380)، کسایی مروزی؛ زندگی، اندیشه و شعر او، چ9، تهران: علمی.
- ریچاردز، آی. ا (1375)، اصول نقد ادبی، ترجمۀ سعید حمیدیان، تهران: علمی و فرهنگی.
- سجودی، فرزان (1380)، معنا، نامعنا و کثرت معنا، مجلۀ بیدار، شمارۀ 8، صص 23-28.
-سجودی، فرزان (1383)، نشانه‌شناسی کاربردی، تهران: قصّه.
- سمیعی گیلانی، احمد (1389)، گلچینی از دیرینه‌ها: آرای بندتو کروچه دربارۀ شعر و زیباشناسی، نامۀ فرهنگستان، دورۀ 11، شمارۀ 1، صص 138-162.
- سیدحسینی، رضا (1381)، فرهنگ آثار، ج4، تهران: سروش.
- سنایی‌غزنوی، ابوالمجد مجدود بن آدم (1359)، دیوان، تصحیح و تحشیه مدرّس رضوی، تهران: دانشگاه تهران.
- شفیعی، محمود (1377)، شاهنامه و دستور؛ دستور زبان فارسی بر پایۀ شاهنامۀ فردوسی و سنجش با سخن گویندگان و نویسندگان پیشین، چ2، تهران: دانشگاه تهران.
- شفیعی‌کدکنی، محمّدرضا (1391)، رستاخیز کلمات؛ درس‌گفتار‌هایی دربارۀ نظریۀ ادبی صورت‌گرایان روس، تهران: سخن.
- شفیعی‌کدکنی، محمّدرضا (1392)، زبان شعر در نثر صوفیه؛ درآمدی به سبک‌شناسی نگاه عرفانی. تهران: سخن.
-شفیعی‌کدکنی، محمّدرضا (1383)، صور خیال در شعر فارسی، تهران: آگه.
-شفیعی‌کدکنی، محمّدرضا (1370)، موسیقی شعر، تهران: آگه.
-شمیسا، سیروس (1393)، بیان، تهران: میترا.
- شمیسا، سیروس (1396)، شاهِ نامه‌ها، تهران: هرمس.
- شمیسا، سیروس(1376)، طرح اصلی داستان رستم و اسفندیار؛ همراه با مباحثی در آیین مهر، تهران: میترا.
- شکسپیر، ویلیام (1378)، هملت، ترجمۀ آشوری، چ3، تهران: آگه.
- صفوی، کورش (1380)، از زبان‌شناسی به ادبیات، ج2 (شعر)، تهران: سورۀ مهر.
-صفوی، کورش(1379)، درآمدی بر معنی‌شناسی، تهران: سورۀ مهر.
- ضیمران، محمّد (1383)، درآمدی بر نشانه‌شناسی هنر، تهران: قصّه.
- علامی، ذوالفقار و آرزو حیدری (1396)، بررسی گفتمان روایی در شاهنامۀ فردوسی، پژوهش‌نامۀ ادب حماسی، شمارۀ 23، صص 115-135.
- فتوحی، محمود (1391)، سبک‌شناسی؛ نظریه‌ها، رویکردها و روش‌ها، تهران: سخن.
- فرای، نورتروپ (1377)، تحلیل نقد، ترجمۀ صالح حسینی. تهران: مروارید.
- فردوسی، ابوالقاسم (1391)، شاهنامه، به‌کوشش جلال خالقی‌مطلق، هشت دفتر، چ4، تهران: مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.
- فرشیدورد، خسرو (1382). دستور مفصّل امروز، تهران: سخن.
- قبادیانی، ناصرخسرو (1384)، دیوان، تصحیح مجتبی مینوی و مهدی محقّق، تهران: دانشگاه تهران.
- قزوینی، محمّد ( 1363)، بیست مقالۀ قزوینی، به‌اهتمام عبّاس اقبال آشتیانی و ابراهیم پورداود، ج2، تهران: ابن‌سینا، دنیای کتاب.
- کالر، جاناتان (1379)، فردینان دو سوسور، ترجمۀ کورش صفوی، تهران: هرمس.
- کزّازی، میرجلال‌الدّین (1379-1387)، نامۀ باستان، 9 جلد، تهران: سمت.
- گلفام، ارسلان (1386)، اصول دستور زبان، تهران: سمت.
- گل‌گلاب، حسین (1386)، گیا؛ راهنمای گیاهی، تهران: دانشگاه علوم پزشکی ایران.
- لوته، یاکوب ( 1386)، مقدّمه‌ای بر روایت در ادبیات و سینما، ترجمۀ امید نیک‌فرجام، تهران: مینوی خرد.
- لونگینوس، گایوس کاسیوس (1379)، در باب شکوه سخن، ترجمۀ رضا سیدحسینی، تهران: نگاه.
- مارتین، والاس (1386)، نظریه‌های روایت، ترجمۀ محمّد شهبا، تهران: هرمس.
- مکاریک، ایرنا ریما (1383)، نظریه‌های ادبی معاصر، ترجمۀ مهران مهاجر و محمّد نبوی، تهران: آگه.
- منوچهری دامغانی، احمد بن قوص (1381)، دیوان، به‌اهتمام سیدمحمّد دبیرسیاقی، چ4، تهران: زوّار.
- مؤمن تنکابنی، سیدمحمّد (1390)، تحفۀ حکیم مؤمن، تصحیح سیداحمد روضاتی، تهران: کتاب‌فروشی محمودی.
- ولک، رنه و آوستن وارن (1373)، نظریۀ ادبیات، ترجمۀ ضیاء موحّد و پرویز مهاجر، تهران: علمی و فرهنگی.
- یاوری، حورا (1380)، تأمّلی در ساختار روایی و نقش روایت‌های افزوده در تاریخ بیهقی، مجلۀ ایران‌شناسی، سال 13، شمارۀ 49، صص 117-138.
)