ساختار نحوی و مختصّات بلاغی روح الارواح سمعانی

نویسندگان

چکیده

روح الارواح یکی از متون عرفانی فارسی است که به دلیل رویکرد تأویل گرایانه نویسنده آن در شرح و تبیین اسماء الهی از یک سو و بهره‌مندی از ظرفیت‌های زبان ادبی در پردازش آن معانی در فرم و ساختار، از سوی دیگر، میتواند در ردیف متون منثور هنری زبان فارسی، چون مرصادالعباد و کشف الاسرار قرار گیرد؛گرچه برخی ظرافت های ادبی بکار رفته در متن، ارزشهای آن را از این هم فراتر برده است. اهمیّت این اثر از جهات یاد شده وکم توجّهی محقّقان در بازشناسی جایگاه هنری این کتاب در میان آثار منثور ادبی در حوزه تصوّف، ضرورت تحلیل و تبیین سبک شناسانه این اثر را آشکار میسازد. از آنجا که نویسندگان این تحقیق معتقدند چگونگی استفاده از نظام نحوی و بلاغی زبان، نقطه ثقل بازنمایی جنبه های هنری نثر روح الارواح است؛ لذا بررسی و تحلیل خودرا در این دو دستگاه یاد شده، محدود کرده اند. از برآیند این جستار بر می آید که برخی از شاخصه های بارز دستوری و بلاغی روح الارواح، بدلیل اختصاص داشتن کاربرد آن به این اثر، مبیّن تشخّص و تمایز سبک نویسنده روح الارواح است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Study on Stylistic Characteristics of RohulArvah e Samaani on the Basis of Syntactic Structure and Rhetorical Features

چکیده [English]

Sadegh Hedayat is one of the first authors and researchers who has had a precise and scientific confrontation with vulgar culture of Iranians. He has used these elements in his stories while researching in vulgar culture and he has provided a clear image of the culture and traditions of his region. Stories of Sadegh Hedayat are an emerging point for many elements of vulgar culture as the most important part of his works, and are considered as cultural examples which by investigating and studying them, we can learn about cultural memoir of Iranians besides the cognition of their believes. In this paper, we are taking efforts to survey flashes of vulgar culture in the stories of Sadegh Hedayat and we are going to study the application method of these elements in stories of Hedayat. To achieve this objective, we have divided such elements in stories of Hedayat after proposing some discussions concerning vulgar culture and its inclusion and territory issues and we divided them into four categories of traditions and believes, vulgar poems and songs, proverbs and vulgar language. Then, by providing statistical tables we have studied application of these elements in stories of Hedayat.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sadegh Hedayat
  • story works
  • vulgar culture
  • vulgar language