A Descriptive -Analytical View at the Linguistic Features of the Book Entitled Rotbat Al Hayat Based on the Speech Act Theory

Document Type : Original Article

Authors

Razi University

Abstract

Khaje Yousuf-e Hamedani is a relatively unknown mystic intellectual in the fifth and sixth centuries and his only remaining book is Rotbat Al Hayat. Khaje Yousuf set the book based on questions and answers. In this book, he answers the questions in a hypothetical audience, in simple language, according to the mystical teachings. The text of book is very close to poetry. Undoubtedly, in addition to the element of emotion, in which it is clearly recognizable, its characteristic feature is the music of the word. The author spoke in the book in "The Secret Language." In this interpretation, in addition to paying attention to the mystical delicacy, he also mentions the elegance and beauty of the Persian language and eloquence and rhetoric. In addition to the verbal and spiritual terms, there are some extrinsic factors (the use of non-adjectives, extra combinations, synonyms, total infinitesimals, infinitive, continuity trivial verbs with "simple mania +", prepositions, adjectives, "A" and "and" and "+" but ") and syntactic factors (simple language context, short sentences, vocabulary position, deletion, repetition, queries and turning points) have created a specific song in the prose of the book. In this paper, the linguistic coordinates of this book (with an emphasis on musical elements) have been introduced on the basis of the speech act and discourse analysis.

Keywords


- قرآن کریم (1388)، ترجمۀ محمّدمهدی فولادوند.

- آقاگل‌زاده، فردوس (1394)، تحلیل گفتمان انتقادی، چ3، تهران: علمی و فرهنگی.

- این خلکان،‌ ابی‌العبّاس شمس‌الدّین احمد بن محمّد (1414ق)، وفیات ‌الاعیان و انباء ابناء الزّمان، تحقیق احسان عبّاس، بیروت: دار صادر.

- بالو، فرزاد و علی رجبی دوغیکلایی (1395)، بررسی ساختار زبانی کشف ‌المحجوب و مصباح‌ الهدایه، دوفصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، شمارۀ 13، صص 33-52.

- جامی، عبدالرّحمن (1382)، نفحات‌الانس من حضرات القدس، تصحیح محمود عابدی، چ4، تهران: اطّلاعات.

- حمیدالدّین بلخی (1365)، گزیدۀ مقامات حمیدی، به کوشش رضا انزابی‌نژاد، چاپ اوّل، تهران: امیرکبیر.

- خواجه یوسف همدانی (بهار 1362)، رتبه ‌الحیات، تصحیح محمّد امین ریاحی، چ1، تهران: توس.

- دهخدا، علی­اکبر (1372)، لغت‌نامه، چ1، تهران: دانشگاه تهران.

- شعیری، حمیدرضا (1391)، مبانی معناشناسی نوین، چ3، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).

- شمس‌الدّین محمّد تبریزی (1377)، مقالات شمس تبریزی، تصحیح محمّدعلی موحّد، چ2، تهران: خوارزمی.

- غلامحسین‌زاده، غلامحسین (1382)، چند نکتۀ مهم دربارۀ خواجه یوسف همدانی، فصلنامۀ پژوهش‌های ادبی، شمارۀ 1، صص 95-104.

- فؤاد عبدالباقی، محمّد (1364)، المعجم­ المفهرس لالفاظ القرآن ­الکریم، قاهره: مطبعه دارالکتب المصریّه

- مشتاق‌مهر، رحمان (1384)، بازخوانی رتبه‌الحیات خواجه یوسف همدانی، نامۀ پارسی، شمارۀ 37، صص 99-106.

- مکاریک، ایرناریما (1393)، دانش‌نامۀ نظریه‌های ادبی، ترجمۀ مهران مهاجر و محمّد نبوی، چ5، تهران: آگه.

- مولوی، جلال‌الدین محمّد (1387)، مثنوی، تصحیح محمّد استعلامی، چ9، تهران: سخن.

- مؤذّنی، علی‌محمّد (1381)، مقایسۀ اندیشه‌های عرفانی خواجه یوسف همدانی و شیخ نجم‌الّدین رازی، فصلنامۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شمارۀ 164، صص 17-19.

- نجفی، مریم، مظاهر نیکخواه و اصغر مظاهریان (1397)، بررسی جنبه‌های بلاغی در تفسیر کشف الاسرار، دوفصلنامۀ مطالعات زبانی و بلاغی، شمارۀ 17، صص 235-260.

- نفیسی، سعید (1363)، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی تا پایان قرن دهم هجری، تهران: فروغی.