The Stylistic and Generic Iconography in Selected Religious Epics with an Emphasis on Allusion

Document Type : Original Article

Author

shahid madani University- Azarbayejan

Abstract

The unity manifested in the thought, the poetic vision, the expression of feelings, and the poetic perception of a poet determines his or her poetic style.  Style does not include the lexical items only; but is the product of various factors which wield an important influence on the audience. One such case is the relation between a word and its meaning. The type of words and literary terms used in a poem must correspond with its subject matter and form.  
In this article, supposing that the lexicons used in the rhetorical pictures of epic poetry have been chosen in accordance with the condition, position, and decorum pertaining to them, after discussing a case of generic and stylistic icon, i. e. the relationship between a word and its meaning, the allusions in the religious epics: Tazian-nameh (a shortened version of Ibn Hassan Khossfi’s Khavaran-nameh), Raji Kermani’s Hamleh-ye Heydari, Mohammad Rafi Mashhadi’s complete edition of Hamleh-ye Heydari, and Khaje Rabi’s Ali-nameh have been researched and analyzed. A majority of the allusions has been mentioned alongside a consideration of the element of hyperbolic imagination and the concept of the rupture of habits-which is the soul and essential ingredient of an epic-and has been given expression to in epic terms.  Some of these allusions which contain themes dealing with military tools and equipments and adverbs of manner and also paradox, have gained an epic format.  Yet, some others, for instance the pictures related to the sunrise and sunshine, because of their very epic nature, have augmented the epicality of the allusions; these allusions, in addition to reflecting the mind of the poet and the customs and manners permeating the society, are in tune with the atmosphere of the epic poems.  
 

Keywords

References

- قرآن کریم، ترجمۀ حسین انصاریان، قم: یوسف زهرا (س).
- آلن، گراهام (1380)، بینامتنیّت، ترجمۀ پیام یزدانجو، تهران: مرکز.
- انوری، حسن (1383)، فرهنگ کنایات سخن، 2 جلد، تهران: سخن.
- بی‌نام (1385)، اوستا (کهن‌ترین سرودها و متن‌های ایرانی)، گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه، دهم، تهران: مروارید.
- بی‌نام (متخلص به ربیع)، (1389)، علی‌نامه (منظومه‌ای کهن)، تصحیح رضا بیات و ابوالفضل غلامی، تهران: میراث مکتوب.
- جرجانی، عبدالقاهر (1368)، دلایل الاعجاز فی القرآن، ترجمۀ سیدمحمد رادمنش، مشهد: آستان قدس رضوی.
- جرجانی، عبدالقاهر (1370)، اسرارالبلاغه، ترجمۀ جلیل تجلیل، تهران: دانشگاه تهران.
- حاکمی، اسماعیل (1386)، تحقیق دربارۀ ادبیّات غنایی ایران و انواع شعر غنایی، تهران: دانشگاه تهران.
- خطیبی، حسین (1386)، فنّ نثر در ادب پارسی، چ3، تهران: زوار.
- خوسفی، ابن‌حسام (1382)، تازیان‌نامۀ پارسی (خلاصۀ خاوران‌نامه)، تصحیح حمیدالله مرادی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
- داد، سیما (1378)، فرهنگ اصطلاحات ادبی، چ3، تهران: مروارید.
- دیچز، دیوید (1366)، شیوه‌های نقد ادبی، ترجمۀ محمدتقی صدقیانی و غلامحسین یوسفی، تهران: علمی.
- راجی کرمانی، ملّا بمانعلی (1383)، حملۀ حیدری، تصحیح یحیی طالبیان و محمود مدبری، 2 جلد، چ2، کرمان: دانشگاه باهنر کرمان، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان کرمان.
- رفیع، محمّد (متخلص به باذل مشهدی) (1383)، کلّیّات حملۀ حیدری، چاپ هشتم، تهران: اسلام.
- شایگان‌فر، حمیدرضا (1380)، نقد ادبی (معرفی مکاتب نقد همراه با نقد و تحلیل شواهد و متونی از ادب فارسی)، تهران: دستان.
- شفیعی کدکنی، محمدرضا (1380)، صور خیال در شعر فارسی، چ8، تهران: آگه.
- شمیسا، سیروس (1378)، کلّیّات سبک‌شناسی، چ6، تهران: فردوس.
- شمیسا، سیروس (1383)، بیان و معانی، چ8، تهران: فردوس.
- صفا، ذبیح‌الله (1387)، حماسه‌سرایی در ایران، چ8، تهران: امیرکبیر.
- فردوسی، ابوالقاسم (1389)، شاهنامه، به کوشش جلال خالقی مطلق، 8 جلد، چ3، تهران: مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی.
- فضیلت، محمود (1379)، سبک‌شناسی حملۀ حیدری ملابمانعلی راجی کرمانی، مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، زمستان، شماره 156، صص 380- 361.
- گلی، احمد (1387)، بلاغت فارسی (معانی و بیان)، تبریز: آیدین.
- گویری، سوزان (1385)، آناهیتا در اسطوره‌های ایرانی، تهران: ققنوس.
- مقدادی، بهرام (1378)، فرهنگ اصطلاحات نقد ادبی (از افلاطون تا عصر حاضر)، تهران: فکر روز.
- مکاریک، ایرناریما (1388)، دانش‌نامة نظریه‌های ادبی معاصر، ترجمة مهران مهاجر و محمد نبوی، چاپ سوّم، تهران: آگه.
- نامور مطلق، بهمن (1390)، درآمدی بر بینامتنیّت (نظریّه‌ها و کاربردها)، تهران: سخن.
- نظامی عروضی، احمد (1363)، چهارمقاله، به کوشش علاّمه محمّد قزوینی، چاپ سوّم، تهران: اشراقی.
- همایی، جلال‌الدّین (1376)، فنون بلاغت و صناعات ادبی، چ13، تهران: هما.
The Journal Of Linguistic and Rhetorical Studies
Volume 6, Issue 12
February 2016
Pages 117-136

Files

Share

How to cite

Statistics